Hoe is het leven ontstaan op onze planeet?

8 miljard jaar na de oerknal (nu ongeveer 5 miljard jaar geleden), begon onze planeet zich te vormen. Puin, stof en gas dat door de ruimte zweefde legde de basis voor onze planeet. Dit was afkomstig van gestorven sterren, die het puin de ruimte in hebben geslingerd tijdens het ex/imploderen. Over een hele lange periode begonnen al deze bij elkaar gekomen grondstoffen (gas, stof en puin) langzaam rond te draaien/ Het lichtste element vormde zich in het midden, de zon. Daarna vormde twee soorten planeten zich rondom de zon. De planeten die uit steen bestaan en de planeten die uit gas bestaan. De planeten die uit steen bestaan waren de aarde, venus, mars en mercurius. Deze plaatsten zich het dichtst bij de zon. De planeten die uit gas bestaan, jupiter, neptunus en uranus plaatsten zich het verst weg van de zon. Daarachter kwam pluto, de dwergplaneet, die voor het grootste deel uit ijs en steen bestaat. Pluto is waarschijnlijk niet in ons zonnestelsel ontstaan. Daarom is een tijd geleden besloten dat hij niet meer officieel bij ons zonnestelsel gerekend wordt.

Voordat de aarde een bewoonbare planeet werd, duurde het nog heel lang. De aarde was immers net één vaste materie geworden. De eerste 3 miljard jaar moest hij nog afkoelen, omdat hij enorm hete gloeiende bol was. Pas 2 miljoen jaar geleden is ons zonnestelsel gevormd tot wat het vandaag de dag is. De kern van de aarde is nog steeds heel heet, namelijk 5500°C. Voor ons zonnestelsel zo was als het nu is, zweefden er nog veel grote stukken puin door de ruimte die planeten nog niet opgenomen hadden. Omdat de aarde zijn “littekens” van inslagen zo goed als kwijt is door weer en wind kun je ze nauwelijks nog terug vinden. Omdat de maan geen weer en wind heeft, kun je hier deze kraters nog steeds terugzien.